Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΟΥ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ

Είναι αλήθεια ότι το καλλιτεχνικό και ιδεολογικό σύμπαν του Θόδωρου Αγγελόπουλου αποδεικνύεται διαθέσιμο σε πολλαπλές αναγνώσεις υπό ποικίλα μεθολογικά εργαλεία και επιστημονικά παραδείγματα; Η ερώτηση μοιάζει ρητορική αν αναλογιστούμε το εύρος της συναφούς ελληνικής και διεθνούς βιβλιογραφίας. Από την άλλη, το έργο του σκηνοθέτη αποδεικνύεται ευρύχωρο και σε προσεγγίσεις που καλούνται να μελετήσουν ή να φέρουν στο προσκήνιο υποφωτισμένες ή αποσιωπημένες όψεις μιας εντυπωσιακής σε πολυπλοκότητα και στοχασμό φιλμογραφίας. Στα άρθρα του τόμου υπήρξε προγραμματικά στόχος να μην εξαιρεθεί κάποια από τις γυναικείες παρουσίες στη φιλμογραφία του σκηνοθέτη. Έτσι, μυθοπλαστικοί γυναικείοι χαρακτήρες όλων των ηλικιών και των κοινωνικών τάξεων, από την Αναπαράσταση (1970) μέχρι την Τριλογία II: Η σκόνη του χρόνου (2008), προσεγγίζονται υπό ποικίλες οπτικές από ακαδημαϊκούς μελετητές και νεότερους ερευνητές, έχοντας σε κάθε περίπτωση διαφορετική δεσπόζουσα αλλά και αποδίδοντας την αρμόζουσα προσοχή στις εμβληματικές πρωταγωνίστριες των ταινιών και γενικότερα σε ζητήματα υποκριτικής τέχνης.